Pauline Kael
Pauline Kael | |
---|---|
Biografske informacije | |
Rođenje | Petaluma, Kalifornija, SAD | 19. 9. 1919.
Smrt | 3. 9. 2001. (dob: 82) Great Barrington, Massachusetts, SAD |
Obrazovanje | |
Alma mater | University of California, Berkeley |
Zanimanje | filmska kritičarka |
Opus | |
1951–1991 | |
Književni pravac | Novi Hollywood |
Znamenita djela | |
filmske kritike u The New Yorkeru | |
Inspiracija | |
Na |
Pauline Kael (/keɪl/; 19. jun 1919 – 3. septembar 2001) bila je američka filmska kritičarka, najpoznatija po recenzijama koje je pisala za ugledni časopis The New Yorker od 1968. do 1991. godine, i koje su joj donijele reputaciju najuticajnije kritičarke u historiji filma. Kael je karijeru započela 1950-ih, a poznatom postala 1965. godine zahvaljujući knjizi recenzija I Lost It at the Movies koja je postala bestseler. Kael se isticala nonkonformističkim i antiestablishmentskim stavovima, te je preferirala ne-američke u odnosu na hollywoodske filmove, mada je 1970-ih bila jedna od vatrenih zagovornica Novog Hollywooda.
Kael je također poznata po navodnoj izjavi da "ne može shvatiti kako je Richard Nixon postao američki predsjednik kada nitko koga znam nije glasao za njega", a koja se kasnije često citirala kao primjer otuđenja elitističkih liberalnih intelektualaca od "običnog čovjeka" te je po njoj dobio ime sindrom Pauline Kael.
- I Lost It at the Movies (1965)
- Kiss Kiss Bang Bang (1968) ISBN 0-316-48163-7
- Going Steady (1969) ISBN 0-553-05880-0
- The Citizen Kane Book (1971)[1] OCLC 209252
- Deeper into Movies (1973) ISBN 0-7145-0941-8
- Reeling (1976)
- When the Lights Go Down (1980) ISBN 0-03-042511-5
- 5001 Nights at the Movies (1982, revised in 1984 and 1991) ISBN 0-8050-1367-9
- Taking It All In (1984) ISBN 0-03-069362-4
- State of the Art (1987) ISBN 0-7145-2869-2
- Hooked (1989)
- Movie Love (1991)
- For Keeps (1994)
- Raising Kane, and other essays (1996)
- "Trash, Art, and the Movies" Arhivirano 2018-07-22 na Wayback Machine-u, esej u objavljen u časopisu Harper's, februar 1969.
- "Raising Kane", knjiga eseja o snimanju Građanina Kanea, The New Yorker, 20. i 27. februar 1971.
- "Stanley Strangelove", recenzija A Clockwork Orange The New Yorker, januar 1972.
- "The Man From Dream City" Arhivirano 2005-05-25 na Wayback Machine-u, profil Caryja Granta The New Yorker, 14. jul 1975.
- "Why Are Movies So Bad? Or, The Numbers" Arhivirano 2017-09-28 na Wayback Machine-u, esej, The New Yorker, 23. jun 1980.
- Kael, Pauline (7 January 1985). „The Current Cinema: Fever Dream / Echo Chamber”. The New Yorker 60 (47): 66–70. recenzije za Mrs. Soffel i The Cotton Club
- Kael, Pauline (14 January 1985). „The Current Cinema: Unloos'd Dreams”. The New Yorker 60 (48): 112–115. recenzija za A Passage to India
- Kael, Pauline (28 January 1985). „The Current Cinema: Lovers and Fools”. The New Yorker 60 (50): 86–91. recenzija za Micki and Maude, Starman i The Flamingo Kid.
- Pauline Kael articles at Byliner
- "Criticism's Last Icon" CityArts esej koji je napisao Armond White
- ↑ Kael, Pauline; Welles, Orson; Mankiewicz, Herman J. (1971). The Citizen Kane Book. Boston: Little, Brown and Company. OCLC 209252.
- Pauline Kael na sajtu IMDb
- Pauline Kael Archives Arhivirano 2007-12-29 na Wayback Machine-u, a collection of articles and commentary about Kael
- The Pearls of Pauline from Brights Lights Film Journal
- Interview magazine q&a Arhivirano 2016-12-26 na Wayback Machine-u Pauline Kael interviewed by Polly Frost and Ray Sawhill